معنی از غذا های ایرانی

کوفته تبریزی

غذا. [غ َ] (از ع، اِ) رجوع به غذاء شود.

غذا. [غ َ] (ع اِ) بول شتر. (اقرب الموارد). رجوع به غذی شود.

چرب غذا. [چ َ غ ِ / غ َ] (اِ مرکب) گوشت های لطیف و نازک. (ناظم الاطباء).

بی غذا. [غ َ] (ص مرکب) (از: بی + غذا) بی خوراک. بی طعام. بی قوت. رجوع به غذا شود.

غذا دادن. [غ ِ / غ َ دَ] (مص مرکب) طعام دادن. خورانیدن غذا. تغذیه.

(غَ) [ع. غذاء] (اِ.) خوردنی، آن چه خورده شود.

خوراک، خوراکی

استمرار، تبن، تغذیه، صحن، غذاء، لحم، وجبه الطعام، وقود

Essen (n), Fleisch (n), Futter (n), Gericht (n), Nahrung (f), Schüssel (f), Speise (f)

(صفت) غذا دهنده غاذیه. یا قوت (قوه) غذا کننده. قوه غازیه قوه غذا دهنده ببدن.

شخصیت اهریمنی اسطوره های ایرانی

قوت

آنچه خورده شود و به نمو جسم کمک کند و انرژی لازم برای بدن به وجود بیاورد، خوراک، خوردنی، خورش،

خوراک

1997